ἀπαρασχημάτιστος
ἀπαρατήρητοςἀ·παρασχημάτιστος, ος,
ον [μᾰ]
1 qui ne peut pas prendre
la forme de, dat. Hdn
gr. (Cram. 3,
p. 282, 13) ||
2 qui n’a pas de forme
correspondante : οὐδέτερον ἀπ.
ἀρσενικῷ, Drac. 36, 11, neutre qui n’a pas de correspondant
masculin.
Étym.
ἀ, παρασχηματίζω.