ἀπερίεργος

ἀπεριέργως

ἀπεριήγητος
ἀ·περιέργως, adv. sans recherche, simplement, El. V.H. 12, 1 ; Sext. P. 1, 240 ; joint à ἁπλῶς, DH. 6, 978 Reiske.