ἀπερισκέπτως

ἀπερίσπαστος

ἀπερισπάστως
ἀ·περίσπαστος, ος, ον :
1 non tiré de côté et d’autre, non distrait, Pol. 2, 67, 7 ; 4, 32, 6 ; 29, 8, 10 ||
2 ininterrompu, continu, DH. Thuc. 9 ; Plut. Arist. 5.
Étym. ἀ, περισπάω.