ἀφανεί

ἀφάνεια

ἀφανής
ἀφάνεια, ας (ἡ) [φᾰ]
1 obscurité, Pd. I. 3, 49 ; fig. obscurité (du rang, du nom, etc.) Thc. 2, 37 ||
2 disparition, ruine, perte, Eschl. Ag. 384.
Étym. ἀφανής ; cf. ἀφανία.