ἀφρούρητος

ἄφρουρος

ἀφροφόρος
ἄ·φρουρος, ος, ον :
1 sans gardien, Plat. Phædr. 256c ; part. sans garde du corps, Plut. Demetr. 32 ||
2 exempt du service de garde, Arstt. Pol. 2, 9, 18.
Étym. ἀ, φρουρά.