ἄφθονος

ἀφθόνως

ἀφθορία
ἀφθόνως, adv.
1 sans envie, Plut. M. 795a (corr. p. ἀφόϐως) ||
2 p. suite (v. ἄφθονος), abondamment, copieusement, largement, Sol. (Ath. 645f) ; Thc. 7, 70 ; Xén. Mem. 1, 2, 60 ; 3, 11, 4 ; Cyr. 3, 2, 28 ; Plat. Gorg. 494c, etc. ||
Cp. ἀφθονώτερον, Xén. Hell. 5, 1, 15 ; Œc. 5, 8. Sup. ἀφθονώτατα, DC. 52, 25.