ἀφύσσω

ἀφυστερέω-ῶ

Ἀφυταῖος
ἀφ·υστερέω-ῶ, f. ήσω :
1 intr. rester en arrière, être en retard, Pol. 1, 52, 8 ; 22, 5, 2 ; DH. 10, 26 ; etc. ||
2 tr. retenir, Spt. Neh. 9, 20.