ἀποδειπνέω-ῶ

ἀποδειπνίδιος

ἀποδειροτομέω-ῶ
ἀπο·δειπνίδιος, ος, ον [ῐδ] qui provient du souper, Anth. 6, 302.
Étym. ἀπό, δεῖπνον.