ἀπογαιόω-ῶ

ἀπογαλακτίζω

ἀπογαλακτισμός
ἀπο·γαλακτίζω [γᾰ] sevrer, Diph. (Ath. 247c) ; Sor. Obst. p. 200, 12 Dietz, etc. ||
E Fut. att. 3 sg. -ιεῖ, Diph. l. c.