ἀποκράδιος

ἀποκραιπαλάω-ῶ

ἀποκρανίζω
ἀπο·κραιπαλάω-ῶ [πᾰ]
1 cuver son vin, Plut. Ant. 30 ||
2 agir ou parler comme un homme ivre, Thgnt. (Ath. 616a).