ἀποκριδόν

ἀπόκριμα

ἀποκρίνω
ἀπόκριμα, ατος (τὸ) [ῐ]
1 réponse, Pol. Exc. Vat. 12, 26 b, 1 ||
2 sentence judiciaire, condamnation, NT. 2 Cor. 1, 9.
Étym. ἀποκρίνω.