ἀπόκρημνος

ἀποκριδόν

ἀπόκριμα
ἀπο·κριδόν [ῐ] adv. loin de, gén. A. Rh. 2, 15 ; Opp. H. 1, 548.
Étym. ἀπό, κρίνω.