ἀποπροθορεῖν

ἀποπροΐημι

ἀποπρολείπω
ἀπο·προΐημι (seul. aux formes citées)
1 jeter loin devant soi, lancer au loin, acc. Od. 22, 82 (part. prés. ἀποπροϊείς) ||
2 envoyer hors ou au loin, acc. Od. 14, 26 (ao. 1 ion. 3 sg. -προέηκε).