ἀπόρρητος

ἀπορριγέω-ῶ

ἀπορριγόω-ῶ
ἀπο·ρριγέω-ῶ [ῑ] (seul. pf. ἀπέρριγα [ῑ]) frissonner de crainte, Od. 2, 52.
Étym. ἀ. ῥιγέω.