ἀπορροιϐδέω-ῶ

ἀπόρροος-ους

ἀπορροφέω-ῶ
ἀπόρροος-ους, οος-ους, οον-ουν, qui découle, qui émane de, gén. Antiph. (Ath. 440c) : ὁ ἀπ. Arstd. t. 2, 351, etc. embranchement d’un cours d’eau.
Étym. ἀπορρέω.