ἀποσιόομαι

ἀποσιτέω-ῶ

ἀποσιτία
ἀποσιτέω-ῶ []
1 cesser de manger, Luc. As. 33 ||
2 n’avoir plus d’appétit, Orib. 3, 104.
Étym. ἀπόσιτος.