ἀποσκευάζω

ἀποσκευή

ἀπόσκημμα
ἀπο·σκευή, ῆς ()
1 bagages, au sg. et au pl. Pol. 2, 3, 7, etc. ; Plut. Arist. 11, etc. ; en gén. mobilier, meubles, Spt. Ezech. tr. v. 209 ||
2 lieux d’aisances, Str. 646.
Étym. ἀ. σκεῦος.