ἀποστομίζω

ἀποστομόω-ῶ

ἀποστόμωσις
ἀπο·στομόω-ῶ :
1 fermer la bouche d’un conduit, l’intercepter, Pol. fr. 26 ||
2 émousser, DH. 6, 14 ; cf. Luc. Tim. 10.