ἀποστεφάνωσις

ἀπόστημα

ἀποστηματίας
ἀπόστημα, ατος (τὸ)
1 éloignement, distance, Arstt. Cæl. 2, 13, 9, etc. ; Pol. 1, 9, 4 ; d’où intervalle, Héron Aut. 265 ||
2 apostume, abcès, Hpc. 133e, etc. ; Th. Od. 61 ; Plut. Syll. 37, etc.
Étym. ἀφίστημι.