ἀποτροπία

ἀποτροπιάζω

ἀποτροπιασμός
ἀποτροπιάζω, détourner ou écarter de soi, Aristén. 1, 1 ||
Moy. détourner de soi par un sacrifice expiatoire, Spt. Ezech. 16, 21.
Étym. ἀποτρόπιος.