ἀραίωμα

ἀραιῶς

ἀραίωσις
ἀραιῶς [ᾰ] adv. d’une façon relâchée, à de rares intervalles, Hpc. 243, 36 ; D. Chr. Or. 18, v. 1, p. 483 ||
Cp. -ότερον, Arét. 67, 27.
Étym. ἀραιός.