ἀραιῶς

ἀραίωσις

ἀραιωτικός
ἀραίωσις, εως (ἡ) [ᾰ]
1 relâchement (d’un tissu), P. Eg. p. 86, 7 Briau ||
2 raréfaction, Hpc. 278, 2 ; Arstt. Mund. 4.
Étym. ἀραιόω.