ἀρχιέρεως

ἀρχιερωσύνη

ἀρχιεταῖρος
ἀρχιερωσύνη, ης (ἡ) grande-prêtrise, dignité de grand-prêtre, Plut. Pomp. 67 ; Spt. 1 Macc. 7, 21.