ἀρεστός

ἀρεστός, ή, όν [ᾰ] qui plaît, agréable, en parl. de choses, Hdt. 1, 119, etc. ; Soph. Ant. 500, etc. ; Xén. Mem. 3, 11, 10, etc. ; rar. en parl. de pers. Plut. Ant. 9.