ἀργύρειος

ἀργυρένδετος

ἀργύρεος-οῦς
ἀργυρ·ένδετος, ος, ον [ῠ] monté en argent, litt. enchâssé dans de l’argent, Chrys. 2, 404.
Étym. ἄ. ἐνδέω.