ἀργυροκοπέω-ῶ

ἀργυροκοπιστήρ

ἀργυροκόπος
ἀργυροκοπιστήρ, ῆρος (ὁ) [ῠ] forgeur (litt. monnayeur) de paroles, Crat. fr. 224 Mein.
Étym. ἀργυροκόπος.