ἀργυροκοπιστήρ

ἀργυροκόπος

ἀργυρόκρανος
ἀργυρο·κόπος, ου (ὁ) [ῠ]
1 monnayeur, Phryn. com. 2-1, 582, 5 Mein. ||
2 batteur d’argent, Plut. M. 830e.
Étym. ἄ. κόπτω.