ἀργυρολογία

ἀργυρολόγος

ἀργυρομιγής
ἀργυρο·λόγος, ος, ον [ῠ] qui ramasse de l’argent, qui impose des contributions, Ar. Eq. 1071 ; Thc. 3, 19.
Étym. ἄ. λέγω.