ἀργυροφάλαρος

ἀργυροφεγγής

ἀργυροφύλαξ
ἀργυρο·φεγγής, ής, ές [ῠ] qui a l’éclat de l’argent, Anth. 11, 313.
Étym. ἄ. φέγγος.