ἀριδείκετος

ἀρίδηλος

Ἀριδίκης
ἀρί·δηλος, ος, ον [ᾰῐ]
1 très visible, qu’on voit de loin (montagne) Sim. (Poll. 5, 48) ||
2 très clair, évident, Hdt. 8, 65 ||
Cp. -ότερος, Thém. Or. 2, 26c ||
E Dor. -δαλος [ᾱ] Sim. l. c.
Étym. ἀρι-, δῆλος.