ἀσκαρίζω

ἀσκαρίς

ἀσκαύλης
ἀσκαρίς, ίδος (ἡ) [κᾰῐδ]
1 petit ver intestinal, Hpc. Aph. 1248 ; Arstt. H.A. 5, 19, 4 ||
2 larve de cousin, Arstt. H.A. 5, 19, 14.
Étym. p.-ê. pré-grec, cf. ἀ proth.