ἀσπάζομαι

ἀσπάθητος

Ἀσπαθίνης
ἀ·σπάθητος, ος, ον [πᾰ] d’un tissu peu serré, lâche, Soph. fr. 849 ; fig. ἀ. φάλαγξ, DH. 16, 3, phalange peu compacte.
Étym. ἀ, σπαθάω.