Ἀστυάναξ

ἀστυϐοώτης

ἀστυγειτονέομαι-οῦμαι
ἀστυ·ϐοώτης, ου (ὁ) [ῠ] qui crie par la ville (héraut) Il. 24, 701.
Étym. ἄ. βοάω.