ἀσυνείσφορος

ἀσυνέλευστος

ἀσυνέμπτωτος
ἀ·συνέλευστος, ος, ον, qui ne s’accorde pas avec, Dysc. Pron. 57.
Étym. ἀ, συνελεύσομαι, de συνέρχομαι.