ἀσήμως

ἄσηπτος

ἀσηρός
ἄ·σηπτος, ος, ον :
1 qui ne pourrit pas, non exposé à se corrompre, Hpc. 885d ; Xén. Cyn. 9, 13 ; etc. ||
2 non digéré, Hpc. 522, 48 ||
Sup. -ότατος, Xén. Cyn. 9, 13 ; Arstt. H.A. 5, 20.
Étym. ἀ, σήπω.