ἀτεχνής

ἀτεχνία

ἀτεχνίτευτος
ἀτεχνία, ας (ἡ) manque d’art, inhabileté, maladresse, Plat. Phæd. 90d, etc. ; Arstt. Nic. 6, 4, 6 ; DH. Plut. DL. etc. ||
E Ion. ἀτεχνίη, Hpc. 2, 33 et 51, etc.
Étym. ἄτεχνος.