ἀτιμωρήτως

ἀτίμως

ἀτίμωσις
ἀτίμως [ῑ] adv. sans honneur, honteusement, Eschl. Pr. 195, 919, etc. ; sans rendre d’honneurs (à un mort) Eschl. Ch. 96 ||
Cp. -ότερον, Plat. Ep. 309b ; DS. 1, 67.
Sup. -ότατα, Plat. Leg. 728b.