ἀτροφέω-ῶ

ἀτροφία

ἄτροφος
ἀτροφία, ας ()
1 manque de nourriture, Th. C.P. 5, 9, 9 ; Plut. M. 949a ||
2 dépérissement, Arstt. Probl. 8, 9, 2 ; Antyll.
Étym. ἄτροφος.