ἀττανίτης

ἀττάραγος

ἀτταταῖ
ἀττάραγος, ου (ὁ) [τᾰᾰ] miette de pain, Apd. et Théod. Ath. (Ath. 646c) ; οὐδ’ ὅσον ἀττάραγόν σε δεδοίκαμες, Anth. 12, 150, nous ne te craignons guère.
Étym. litt. nous ne te craignons mie.