ἀτταταῖ

ἀττέλαϐος

ἀττέλεϐος
ἀττέλαϐος, ου (ὁ) [λᾰ] sorte de sauterelle, Arstt. H.A. 5, 29, etc. ||
E Ion. ἀττέλεϐος, Hdt. 4, 172.