αὐτόματος

αὐτομάτως

αὐτομαχεί
αὐτομάτως [ᾰ] adv.
1 de son propre mouvement, par sa propre impulsion, automatiquement, Héron Aut. 265 ||
2 p. ext. de soi-même, spontanément, Hdt. 2, 180 ; Hpc. Fract. 778 ; Arstt. G.A. 2, 6 ; Thcr. Idyl. 21, 27 ; etc.