αὐτόπους

αὐτοπραγέω-ῶ

αὐτοπραγία
αὐτο·πραγέω-ῶ (seul. inf. prés.) [ᾱ] agir à sa guise, être indépendant, Str. 355.
Étym. αὐ. πράσσω.