αὐτοπραγέω-ῶ

αὐτοπραγία

αὐτοπραγματεύτως
αὐτο·πραγία, ας (ἡ) [ᾱγ] liberté ou habitude d’agir à sa guise, indépendance, Plat. Def. 411e ; Chrysipp. (Plut. M. 1043b) ; DL. 7, 121.
Étym. *αὐτόπραγος, v. le préc.