αὐτοπωλική

αὐτορέγμων

αὐτόριζος
αὐτο·ρέγμων, ων, ον, qu’on fait soi-même (sort, destinée), Eschl. fr. 117.
Étym. poét. p. *αὐτο·ρρέγμων, de αὐ. ῥέζω.