αὐτόρρεκτος

αὐτόρριζος

αὐτόρρυτος
αὐτό·ρριζος, ος, ον :
1 avec les racines mêmes, DS. 4, 12 ||
2 qui a ses racines dans le sol, Eur. Rhes. 287 ||
E Poét. αὐτόριζος, Babr. 36, 1.
Étym. αὐ. ῥίζα.