βαρϐαριστί

βαρϐαρόγλωσσος

βαρϐαρόθυμος
βαρϐαρό·γλωσσος, ος, ον [ᾰρο] qui parle le grec d’une façon barbare, Str.
Étym. βάρϐαρος, γλῶσσα.