βαρϐαρόφρων

βαρϐαροφωνέω-ῶ

βαρϐαρόφωνος
βαρϐαροφωνέω-ῶ, f. ήσω [ᾰρο] parler le grec d’une façon barbare, Str. 663.
Étym. βαρϐαρόφωνος.