Βαρσίνη

βαρυαής

βαρυαλγής
βαρυ·αής, ής, ές [ᾰῠᾱ]
1 qui respire pesamment ou péniblement, Opp. C. 3, 421 ||
2 qui exhale une odeur lourde ou forte, Nic. Th. 43.
Étym. βαρύς, ἄημι.