βαρύνωτος

βαρυοδμία

βαρύοδμος
βαρυοδμία, ας, seul. ion. βαρυοδμίη, ης (ἡ) odeur désagréable, Arét. Caus. m. acut. 1, 5.
Étym. βαρύοδμος.