βαρυφρόνη

βαρυφροσύνη

βαρύφρων
βαρυφροσύνη, ης (ἡ) [ᾰ]
1 accablement de l’esprit, tristesse, mélancolie, Plut. M. 710e ||
2 irritation, indignation, Plut. Cor. 21.
Étym. βαρύφρων.